Αποστάσεις
- 15 λεπτά με τα πόδια από το χωριό Πλάκα,
- 7 λεπτά με το αυτοκίνητο από την παραλία Φυροπόταμος,
- 7 λεπτά με το αυτοκίνητο από την παραλία Πλάθιενα,
- 10 λεπτά με το αυτοκίνητο από το Σαρακήνικο και
- 15 λεπτά με το αυτοκίνητο από το λιμάνι Αδάμαντας.
Ιστορική Αναδρομή
Ήταν η κύρια κατοικία ενός εύπορου γαιοκτήμονα από το χωριό Πλάκα. Το δωμάτιο της κουζίνας έχει παραμείνει ίδιο. Το παραδοσιακό πατητήρι για τη παραγωγή του κρασιού και λαδιού έχει μετατραπεί σε υπερυψωμένο κρεβάτι σήμερα. Διασώζεται η παραδοσιακή κάνουλα εξαγωγής του μούστου και λαδιού. Υπήρχε ακόμη ένας παραδοσιακός ξυλόφουρνος με καμινάδα εκεί που σήμερα βρίσκονται οι κεραμικές εστίες.
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε μπάνιο στο εσωτερικό των σπιτιών και ο χώρος που είναι σήμερα τα δυο μπάνια, τότε ήταν μια μεγάλη αποθήκη διατήρησης αγαθών για να έχει η οικογένεια προϊόντα προς κατανάλωση για ολόκληρο το δύσκολο χειμώνα. Διασώζεται στο χώρο το παραδοσιακό μπλε ντουλάπι για ευπαθή προϊόντα που χρησίμευε σαν ψυγείο της τότε εποχής.
Οι χώροι που είναι υπνοδωμάτια σήμερα ήταν και τότε υπνοδωμάτια με πολλά κρεβάτια, καθώς έμενε ολόκληρη η πολυμελής οικογένεια και συγγενείς.
Οι δυο σημερινές θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων ήταν τότε θέσεις πρόσδεσης αλόγων, μουλαριών και του κάρου που μετέφεραν τα αγροτικά προϊόντα. Διασώζεται ακόμη το παραδοσιακό πέταλο αλόγου και σίδερο πρόσδεσης της άμαξας.
Διασώζεται μεγάλη υπόγεια υδατοδεξαμενή, όπου η οικογένεια αποθήκευε το νερό που χρειαζόταν για ολόκληρη τη χρονιά, μαζεύοντας το νερό από τις βροχές του χειμώνα με σύστημα συλλογής από τις ταράτσες του σπιτιού . Η στέρνα έχει χωρητικότητα περίπου 48 m³, κάτι που υποδηλώνει την ανώτερη οικονομική κατάσταση του ιδιοκτήτη του σπιτιού, καθώς όσο μεγαλύτερη ήταν η ποσότητα νερού που είχε η οικογένεια, τόσο μεγαλύτερη οικονομική ισχύ τους έδινε για την καθημερινή ζωή τους. Η οικογένεια αντλούσε το νερό για τις καθημερινές ανάγκες της λίγο λίγο, με ειδικό σύστημα από σχοινιά και κουβάδες.
Οι ιδιοκτήτες του σπιτιού μαζεύονταν στην αυλή του σπιτιού τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού και κάθονταν στην μεγάλη πεζούλα, όπου τραγουδούσαν και χόρευαν υπό τους ήχους παραδοσιακών μουσικών οργάνων, σαν ένα μικρό οικογενειακό πανηγύρι της τότε εποχής.
Έτος αναπαλαίωσης: 1996
Το σπίτι ανακαινίστηκε καθολικά και εξ'ολοκλήρου με βάση τα αρχιτεκτονικά πρωτόκολλα, τον πολεοδομικό κανονισμό του νησιού και πρακτικές εκείνης της εποχής, καθώς το κτίριο είναι παραδοσιακό διατηρητέο και δεν επιτρέπεται καμία μετατροπή του από το αρχικό σχέδιο και τον τρόπο κατασκευής.
Έτος κατασκευής: 1838
Υλικά κατασκευής: Πέτρα, ξύλο, άμμος, χαλίκια και φύκια θαλάσσης. Oι τοίχοι στο εσωτερικό του σπιτιού έχουν μεγάλο πάχος, για να υπάρχει δροσιά το καλοκαίρι και ζέστη το χειμώνα. Τα ψηλά ταβάνια, οι ενιαίοι μεγάλοι χώροι χωρίς ενδιάμεσες πόρτες και οι πολλοί φεγγίτες συμβάλλουν στο σωστό αερισμό και φωτισμό όλων των δωματίων.
